Zapraszamy na kolejną część broszury
pt. “Spacerem przez psychoterapię”.
2. Psychiatra, psycholog, terapeuta – poznaj różnice
2.1. Kim jest psychiatra?
Psychiatra to lekarz o specjalizacji z dziedziny psychiatrii. Ukończył 6-letnie studia medyczne,
a następnie 5 lat kształcił się dalej w dziedzinie psychiatrii równocześnie odbywając praktykę
w zawodzie, na koniec uzyskując pozytywny wynik na egzaminie specjalizacyjnym.
Psychiatra przeprowadza więc ogólne badania lekarskie, ale i szczegółowe badania psychiatryczne ocenia
więc zarówno stan fizjologiczny pacjenta, jak i jego stan psychiczny, na ich podstawie może postawić
diagnozę o zaburzeniu psychicznym i przepisać pacjentowi leki. Psychiatra, jeśli na ścieżce swojej kariery
ukończy także studia psychoterapeutyczne, może prowadzić psychoterapię w publicznych placówkach
świadczących usługi zdrowotne jak i posiadać prywatną praktykę terapeutyczną. Psychiatra bardzo często
współpracuje z psychologami, ale także internistami, czy neurologami.
Ważne: to psychiatra a nie psycholog decyduje o leczeniu farmakologicznym lub jego zakończeniu.
Psychiatra zamiast leczenia farmakologicznego może zalecić psychoterapię, bądź tzw. terapię skojarzoną, czyli
psychoterapię połączoną z terapią lekami.
2.2. Kim jest psycholog?
Psycholog to osoba, która ukończyła pięcioletnie studia magisterskie w dziedzinie psychologii (Ustawa
z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów. (Dz. U. 2001 nr 73,
poz. 763), zdobywając szeroką wiedzę ogólną oraz wiedzę ukierunkowaną, w ramach jednej z wielu
dostępnych specjalizacji. Nie każdy psycholog zostanie później psychoterapeutą.
Warto w tym miejscu wyjaśnić dokładniej, dlaczego psycholog i psychoterapeuta, chociaż niewątpliwie
pokrewne, nie są profesjami tożsamymi. Wprawdzie formalne wykształcenie psychologiczne dostarcza wiedzy
o ludzkich emocjach, motywacjach czy zachowaniach, bardzo cennej przy dalszym rozwoju zawodowym na
ścieżce psychoterapii, to samo ukończenie studiów (bez względu na wybraną specjalizację) nie pozwala na
zdobycie pełnego wachlarza kompetencji potrzebnych do prowadzenia psychoterapii.
Specjalizacje psychologiczne pozwalają na spełnianie się w wielu różnorodnych zawodach i obszarach –
psychologów możemy spotkać np. w placówkach opieki zdrowotnej, poradniach, szkołach, korporacjach,
ośrodkach naukowych czy w branży rozwoju osobistego.
2.3. Kim jest psychoterapeuta?
Psychoterapeuta to osoba zajmująca się procesem psychoterapii, czyli regularnych (częstszych lub
rzadszych) spotkań, podczas których zapewniana jest szeroko rozumiana pomoc psychologiczna dostosowana
do indywidualnych potrzeb klienta. Psychoterapeuta najczęściej prowadzi terapię w wybranym przez siebie
nurcie, przechodząc wcześniej odpowiednie, kilkuletnie szkolenie dotyczące jego teoretycznych podstaw oraz
stosowanych w nim technik. Zdarzają się również psychoterapeuci łączący dwa lub więcej podejść – wymaga
to jednak dodatkowego szkolenia w każdym z nich.
W Polsce zawód ten nie jest na razie regulowany prawnie, co w praktyce oznacza, niestety, że – w chwili
pisania tego paragrafu – w zasadzie każda osoba może prowadzić prywatną praktykę psychologiczną.
Natomiast do świadczenia psychoterapii w ramach NFZ wymagane jest posiadanie certyfikatu uznawanego
przez Polskie Towarzystwo Psychologiczne lub Psychiatryczne (Zarządzenie Nr 57/2007/DSOZ Prezesa
Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia 19 września 2007 r.). Dlatego tak ważne jest, aby pamiętać, że do
efektywnego prowadzenia psychoterapii konieczne jest ukończenie kilkuletniego szkolenia zawodowego
w wybranym przez siebie nurcie (metodzie) psychoterapii.
Literatura cytowana:
Ustawa z dnia 8 czerwca 2001 r. o zawodzie psychologa i samorządzie zawodowym psychologów. (Dz. U. 2001 nr 73
poz. 763)
Zarządzenie Nr 57/2007/DSOZ Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia 19 września 2007 r.
w sprawie określenia warunków zawierania i realizacji umów w rodzaju opieka psychiatryczna i leczenie
uzależnień, Rozdz. 1, Par. 2, Pkt. 29.